Route 66 and Hoover Dam. Long Drive West. US Southwest trip Day 8 [POL / ENG]

"Route 66 and Hoover Dam" post is written in Polish and English. The English text is in italics, below each paragraph in Polish.

Ósmy dzień mojej podróży po południowo-zachodnich stanach USA przeznaczony był na transfer z Wielkiego Kanionu (Arizona) do Doliny Śmierci (Kalifornia, ale nocleg w Nevadzie). To długa podróż, ponad 600km (mniej więcej długość autostrady A1 w Polsce, spod Beskidów nad Bałtyk). Wyznaczyliśmy sobie dwa przystanki - miasteczko Williams (Arizona) położone na słynnej Route 66 oraz Zapora Hoovera (granica Arizony i Nevady).

The eight day of  my trip across the Southwest of the USA was all about transferring from Grand Canyon, Arizona to Death Valley, California (accommodation in  Nevada). It's a long drive, over 600km (it's like the whole length of Poland, from the Beskidy Mts in the south to the Baltic Sea in the north). We had planned two stop - the town of Williams, Arizona by the famous Route 66 and Hoover Dam (Arizona / Nevada).  

Dzień zaczęliśmy w Valle, gdzie mieściła się nasza miejscówka przy Wielkim Kanionie. Obok motelu znajdowała się stacja benzynowa z fantastyczną kolekcją starych samochodów. Kilka zdjęć i ruszamy na śniadanie do Williams - miasteczka położonego na drodze Route 66.

We started the day in Valle, where we had had our base for Grand Canyon exploration. Next to our motel there was a gas station with a great collection of old timers. We took a couple of photos and our first bullet point for the day was breakfast in Williams, a town located by the Route 66. 

Śniadanie zjedliśmy w Goldie's Route 66 Diner. Absolutnie wszystko w Williams odpowiadało naszym wyobrażeniom o małym miasteczku na amerykańskim zachodzie. To żywy skansen. Nawet kelner doskonale wpasował się w klimat. Lubię kawę z mlekiem i poprosiłem o cappuccino. Kelner roześmiał się szczerze - "Cappuccino? This is American diner!". Dostałem americano z nielimitowaną dolewką i odrobiną mleka.

We had our breakfast in Goldie's Route 66 Diner. Absolutely everything in Williams matched our preconceptions about a small town in the US West. Even the waiter played his role perfectly. I like to have my coffee with milk, so I asked for a cappuccino. The waiter was genuinely amused - "Cappuccino? This is American diner!" I got an unlimited refill of americano with a small amount of milk.

Williams jest jak skansen. Szeroka główna ulica, steakhouse, stacja benzynowa, biuro szeryfa, poczta, stacja kolejowa - wszystko jak z filmów z lat 60-70-tych. Tyle, że to nie jest skansen - to żywe miasteczko.

Williams is like an open air museum. Broad main street, steakhouse, fuel station, sheriff's office, post office, railway station - all as we had anticipated. Watch any 1960-70s movie shot in the American West and you will easily imagine how Williams looks like. Except it is not a movie set - it's a living town.

Najlepszą ilustracją był miejscowy sklep z narzędziami. Na pierwszy rzut oka - muzeum staroci. Ale to faktyczny sklep, gdzie można kupić wszystkie niezbędne 'wihajstry'.

The best illustration of this was the local hardware store. I thought it was a museum of sorts. But not, it was a real 'bolts and things' store. 

Następnym - i ostatnim - przystankiem była zapora Hoovera. Jadąc tam, nadłożyliśmy trochę drogi by poczuć historyczną drogę Route 66. Magia tej trasy to droga prosta jak linijka i małe miasteczka co kilkadziesiąt kilometrów. Ale nie jestem przekonany, czy chciałbym przejechać ją całą, od Chicago po Los Angeles.

The next - and the last - stop on our way west was the Hoover Dam. We did a bit of a detour on our way there to get a feeling of the historic Route 66. The magic of the route is in its straight as a ruler roads and little towns clinging to it. I am not however sure I would like to drive it all, from Chicago to Los Angeles.

Zapora Hoovera ma 221m wysokości. Jest obecnie w 4-ej dziesiątce na liście najwyższych na świecie (źródło: Wikipedia). Ale gdy została oddana do użytku w 1936r, była najwyższa na świecie. Dopiero w latach 1960-tych powstały wyższe zapory we Włoszech i Szwajcarii. 

The Hoover Dam is 221m tall. It's not that impressive nowadays - it ranks at the end of the top 40 tallest dams (source: Wikipedia). But when it was built in 1936, it was the tallest in the world. It wasn't until 1960s when taller dams were built in Italy and Switzerland.

Zapora Hoovera zamyka jezioro Mead - największy sztuczny zbiornik wodny w USA (drugim największym jest jezioro Powell, które odwiedziliśmy wcześniej). Oba jeziora położone na rzece Colorado są głównym źródłem wody dla mieszkańców kilku stanów południowego-zachodu USA. Jednakże od kilku lat panuje tam susza. Stan wody jest wyraźnie niższy niż historycznie - widać to po linii między dwoma kolorami skał. Białe skały były pod wodą.

The Hoover Dam impounds Lake Mead - the largest artificial reservoir in the USA (the second largest is Lake Powell, which we had visited a couple days prior). Both lakes are on the river Colorado and are a major source of water for the states of US Southwest. The water level is significantly lower than it used to be. Note the layer of white rocks - the white sandstone used to be under water.

Przez kilka dziesięcioleci ruch samochodowy pomiędzy Nevadą i Arizoną odbywał się po koronie zapory. W 2010r wybudowano stalowy most nad rzeką Colorado by odciążyć historyczną zaporę.

For several decades traffic between Nevada and Arizona used the top of the dam. In 2010, however, a new steel bridge was constructed to ease the workload on the historical dam.